Goeiemorgen, beste buur
Davide Cali (tekst)
Maria Dek (illustraties)
Michael De Cock (vertaling)
Prentenboek 4+
Oorspronkelijke titel: La Souris Qui Voudrait Faire une Omelette
Aantal pagina’s 40
Isbn 9789463880510 | nur 273
Prijs 18,00 €
Formaat: 20,5 X 29 cm
Binnenwerk Paul Verrept
Vertaling Michael De Cock
Verschijning mei 2019
—
Dit is een boek om
… voor te lezen voor je buurmeisje of -jongen
… nadien samen een appeltaart te bakken of een boswandeling te gaan maken
… van gedachten te wisselen over de betekenis van woorden als ‘solidariteit’ en ‘inclusie’
Er was eens een muis die op een ochtend een omelet wilde bakken. Maar ze had geen ei. Dus ging ze naar haar buurvrouw, de merel, om een ei te vragen...: “Goeiemorgen, beste buur.”
Een geestig en hartverwarmend kettingverhaal dat begint met een ei en eindigt met een appeltaart. Door de speelse herhalingen leent ‘Goeiemorgen, beste buur’ zich ook perfect tot voorlezen.
De wonderlijke prenten zijn een ode aan de natuur, en de muzikale tekst spreekt over solidariteit, delen en het plezier van samen koken.
—
Davide Cali (°1972) debuteerde in 2000 en schreef inmiddels al meer dan honderd kinder- & jeugdboeken. In 2006 kreeg hij de prestigieuze Bologna Ragazzi Award voor fictie. Hij is van Italo-Zwitserse origine.
Maria Dek (°1989) is een Poolse illustrator. Ze studeerde zowel in Warschau als in Londen. Haar debuut ‘En forêt’ kreeg meteen lovende kritieken. Maria Dek woont in het Poolse Bialowieza, temidden van het oudste bos van Europa.
“De fans van voorleesboeken komen hier echt aan hun trekken: De Italo-Zwitserse Davide Cali schrijft met aangename cadans, gebruikt herhalingen die bij jonge lezers en luisteraars zeker in de smaak zullen vallen en levert een vrolijke en spontane tekst. Het prachtige kleurenpalet van de Poolse illustrator Maria Dek vult de fantasiewereld van Cali verder aan. Haar illustraties zijn kleurrijk, dan weer vol details of met strakke lijnen uitvergroot. Er wordt vaak gewisseld van perspectief: soms kijk je vanuit de verte naar de dieren, dan weer zit je bij hen aan tafel. Er zit zoveel in haar tekeningen dat je steeds nieuwe dingen of grappige details ontdekt.”
“Het kijk-en zoekplezier en de lol van het stapelen voeren de boventoon in dit heerlijke verhaal dat ongemerkt ook een liefdevol pleidooi is voor gemeenschapszin.”